Wie heeft met die tijdknop gespeeld?

Ik kan niet geloven dat er echt al een half jaar voorbij is sinds ik ons op dat moment extreem koude kikkerlandje verruilde voor ‘a land down under’. Had de tijd niet een klein beetje langzamer kunnen gaan? Of in elk geval dan die laatste weken in Broome, want wat had ik het daar heerlijk zeg. Gisterenavond ging ik na een heleboel afscheidsknuffels met vochtige oogjes (of zeg maar gerust: dikke tranen) het vliegtuig in naar Perth, de laatste stop voor de thuisreis. Vandaag had ik een dag sightseeing op het programma, en morgen ga ik dan echt dit mooie land verlaten. Natuurlijk kijk ik ook wel weer erg uit naar een heleboel dingen in Nederland, maar dat ik Australie ga missen, mag wel duidelijk zijn.

Mijn laatste weken in Broome waren erg relaxt. Voor de vissers stond een van deze weken helemaal in het teken van ‘the competition’ ofwel een viswedstrijd, the annual billfish tournament. 24 boten visten zich 6 dagen suf voor de titel. Twee van de dagen mocht ik ook mee de boot op, sterker nog tijdens de parade van boten op de openingsochtend, voor het startschot werd gegeven, stond ik met mijn hoepels voorop de boot :D Rondom de competitie werd uiteraard volgens goed Australisch gebruik door de mannen vooral veel bier gedronken. Niet te geloven wat ze hier kunnen wegtanken zonder dat het ongezellig wordt. Het was een leuke week om wat van mee te krijgen, iedereen is er helemaal vol van en op de dagen dat er goed gescoord werd met vissen, waren er natuurlijk de nodige feestjes. Ik heb dan wel niet zelf kunnen vissen, maar me wel uitstekend vermaakt met al het moois in het water hier. Dolfijnen vervelen me nooit :) En zo ook het strand, waar ik de nodige tijd heb doorgebracht. Het blijft briljant om de auto het strand op te rijden, of zoals Rob met je dirtbike door het zand crossen. Een ritje achterop dat monsterlijk snelle ding over het strand was stiekem wel een van de tofste dingen om te doen. Wat moet het hier toch veel makkelijker en leuker zijn om dat soort hobby’s te hebben dan in Nederland. Waar hebben wij de ruimte en mogelijkheid om zoiets te doen?!
Broome was echt de beste plaats voor het laatste deel van mijn reis en ik heb echt goed kunnen relaxen hier. De laatste dagen stonden in het teken van afscheidsetentjes en natuurlijk het gedag zeggen van mijn korte fastfoodcarriere als koffiedame bij de gele M. Mijn laatste dag in Broome kon ik nog een keer mee Billistic op, en hadden we de meest prachtige dag met springende sailfish overal en gigantische walvissen die opdoken op enkele meters van de boot. Een beter einde van mijn tijd hier had ik niet kunnen wensen. Het pareltje uit het water van Broome dat ik mezelf cadeau heb gedaan, zal me nog vaak herinneren aan de mooie tijd hier en ik zal Rob en alle andere mensen die ik hier heb leren kennen ontzettend missen.

Dat ik voor Perth maar anderhalve dag de tijd heb uitgetrokken, lijkt vooralsnog een prima beslissing. Mezelf kennende, vermoedde ik al dat na het afscheid in Broome mijn hoofd niet meer naar uitgebreide verkenningen of verder reizen zou staan. Daarnaast is Perth ook niet echt een stad waar je erg lang voor nodig hebt. Vanmorgen begon ik mijn sightseeing dag al vroeg met een treinritje naar Fremantle, een half uurtje westelijk van Perth, waar de Swan River uitmondt in de oceaan. Fremantle is de belangrijkste haven van de westkust en veel staat hier dan ook in het maritieme teken. Zo heeft het Maritime Museum de mooie en bovendien gratis toegankelijke Shipwreck Galleries, waar tot mijn verrassing een tentoonstelling loopt over Nederlandse ontdekkingsreizigers in Australie. We hebben hier de nodige geschiedenis waar ik eerlijk gezegd maar erg weinig vanaf wist. Erg interessant. Fremantle is oud voor Australische begrippen en de oude gebouwen staan in contrast tot het moderne Perth, waar ik in de middag in het centrum heb rondgeneusd. Erg veel is er niet te zien, of ik moet het straal over het hoofd hebben gezien, maar in dat geval mogen ze weleens wat aan de marketing doen ;) Morgenochtend staat er nog een wandeling door de botanic gardens op de planning. Nog even van de fijne buitenlucht genieten voordat ik mezelf voor veel te veel uren op vliegvelden en in vliegtuigcabines bevind. De vlucht vertrekt hier om half 5 ’s middags, wat bij jullie half 11 ’s morgens is, en als alles goed verloopt (slechts 1 overstap van een uur en tien minuten op Kuala Lumpur) land ik zondagochtend om 5 voor 6 op Schiphol.

Ookal staat mijn pet nu eindelijk dan wel richting thuisreis, het terugblikken bewaar ik toch nog eventjes voor als de reis er dan écht helemaal op zit. Voor de laatste keer: to be continued! Maar dan weer gewoon vanuit het kleine, hectische en vertrouwde Nederland…